Անցած հանգստյան օրերին «Վագներ» խմբավորման ղեկավար Եվգենի Պրիգոժինը կարգադրեց իր զինյալներին կանգ առնել Մոսկվայից ընդամենը 200 կիլոմետր հեռավորության վրա և ընդունեց Կրեմլի առաջարկը՝ մեկնել Բելառուս:
Նման քայլը կարող էր նրա և վարձկանների վերջը լինել։
Թե ինչ է այս ամենը նշանակում Վաշինգտոնի համար, այլ պատմություն է:
Երկուշաբթի նոր հարցեր ծագեցին:
«Օրակարգի ինչ-որ մի կարևոր կետի փոփոխություն տեղի չի ունեցել՝ հանգստյան օրերին կատարվածի պատճառով: Պետք է տեսնենք, թե ինչպես են իրադարձությունները ծավալվում»,- ասում է ԱՄՆ Ազգային անվտանգության խորհրդի խոսնակ Ջոն Քիրբին:
Նրա խոսքով, նախորդ շաբաթվա ավարտին Ռուսաստանում տեղի ունեցածի վերաբերյալ նախագահ Ջո Բայդենը տեղեկանում է յուրաքանչյուր ժամ: Երկուշաբթի Բայդենը հրապարակավ խոսեց.
«Մենք հստակ ասացինք, որ ներգրավված չենք: Դրա հետ կապ չունեինք։ Սա ռուսական համակարգի ներքին պայքարի մասն է»,- ասել է ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը:
Երկուշաբթի ունեցած ելույթում Պուտինը կարծես հարցականի տակ էր դնում վերոնշյալը.
«Հենց այսպիսի արդյունք՝ եղբայրասպանություն էին ցանկանում Ռուսաստանի թշնամիները՝ նեոնացիստները Կիևում, և՛ նրանց արևմտյան հովանավորները, և՛ բոլոր տեսակի ազգային դավաճանները»,- ասել է Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը:
Վերլուծաբան Լեոն Արոնը «Ամերիկայի Ձայն»-ին ասել է, թե հստակ է մի բան.
«Կարծում եմ, բարեկամությունը հավանաբար ավարտված է: Հարցն այն է՝ արդյո՞ք Պուտինը կարող է ներել Պրիգոժինին: Հիմա Բելառուսի ղեկավար Ալեքսանդր Լուկաշենկոն, հավանաբար, չի փռշտում՝ առանց Պուտինի հետ նախօրոք համաձայնեցնելու։ Այնպես որ, ինչ երաշխիք, որ [Պուտինը] տվել է Պրիգոժինին, գուցե, արժեք չունենա»,- ասել է «American Enterprise Institute»-ի վերլուծաբան Լեոն Արոնը:
Պրիգոժինի վարձկանները կանգ առան Մոսկվայից ընդամենը մի քանի ժամվա հեռավորության վրա:
Մայրաքաղաքի բնակիչներն ասում են, որ իրենք նույնպես մոլորված են։
«Գաղափար չունեմ։ Ես չեմ հետևում նորություններին։ Փորձում եմ չկարդալ։ Հոգ եմ տանում իմ հոգեկան առողջության մասին»,- ասում է Մոսկվայի բնակիչ Ալեքսանդրը:
Երկուշաբթի հրապարակված հայտարարության մեջ Պրիգոժինն ասել է, որ տանկեր է ուղարկել Մոսկվա՝ «մեր բողոքն արտահայտելու, ոչ թե իշխանափոխության համար»: