Անցած շաբաթներին Սրինագարում՝ Քաշմիրի ամենամեծաքանակ և ավելի քան մեկ միլիոն բնակչություն ունեցող քաղաքում, քաղաքական թեժ պայքար էր, քանի որ առջևում շրջանի՝ Քաշմիրի, 90 տեղանոց Գլխավոր ասամբլեայի կամ խորհրդարանի տեղերի համար քվեարկությունն էր:
Շրջանը, ինչպես հայտնի է, կռվախնձոր է Հնդկաստանի և Պակիստանի միջև, և Նյու Դելիի վերահսկողության ներքո գտնվող Քաշմիրում սրանք առաջին նահանգային ընտրություններն են 2018 թվականից հետո, երբ փլուզվեց շրջանում գործող Ժողովուրդների դեմոկրատական կուսակցության և Հնդկաստանի իշխող՝ Հնդկաստանի ժողովրդի կուսակցության միջև առկա կոալիցիան, որին էլ հաջորդեց վարչապետ Մոդիի կառավարության որոշումը՝ չեղարկել շրջանի՝ տասնամյակների պատմություն ունեցող կիսաինքնավար կարգավիճակը:
Նախընտրական պայքարը սուր էր։ Թեկնածուներից ոմանք բացահայտ անջատողական օրակարգ էին ներկայացնում՝ կոչ անելով վերականգնել Քաշմիրի ինքնավարությունը կամ անգամ անկախանալ Հնդկաստանից: Սակայն նման ուժերի մասնակցությունը ընտրություններին դիտորդների կողմից բնորոշվեց որպես քաղաքական պատեհապաշտություն։
Իրենց դիրքորոշումն այդ ուժերը բացատրում են Քաշմիրում սոցիալ-քաղաքական իրավիճակի փոփոխությամբ:
Քաշմիրի անջատողականների նախկին առաջնորդ Սայեդ Սալիմ Գիլանիի խոսքով՝ քաղաքական պահանջներն ի հայտ են գալիս ժամանակին համհընթաց։
«Ոչ ոք մտափոխ չի եղել, կամ պարտադրանքի ենթարկվել։ Պահանջները ժամանակի հետ փոխվում են, որոնց հիմքում ժողովրդի քաղաքական կոչն է»,- ասում է Գիլանին։
Թալաթ Մաջիդը անջատողական «Ջամաաթ-է-Իսլամի» կուսակցության նախկին անդամ է․ «Ոմանք մեզ հարցնում են՝ արդյո՞ք գաղափարական տեղաշարժ է եղել մեր մոտեցումներում։ Ցանկանում եմ նրանց ասել, որ սա քաղաքական տեղաշարժ է. Ամեն անգամ, երբ խոսում եք Քաշմիրի մասին, պետք է մտածել աշխարհաքաղաքական ազդեցության մասին: Հաշվի առնելով աշխարհաքաղաքական սցենարը՝ պետք է մտածել միջազգային զարգացումների մասին, բայց գործել տեղի կարիքներից դրդված, երբ հարցը վերաբերում է Քաշմիրին: Ցավոք, մեր մեծերը նախկինում մտածում էին տեղի [չափորոշիչներով], բայց գործում էին միջազգային [մակարդակում]»:
Թեև տարբեր թեկնածուներ ցանկություն են հայտնել վերականգնել Քաշմիրի ինքնավարությունը, դիտորդները և սահմանադրական իրավունքի գծով փորձագետները, ինչպես, օրինակ, Նուր Ահմադ Բաբան է, ասում են՝ անհավանական է:
«Ջամու և Քաշմիր [շրջանը] տակավին դաշնային վերահսկողության ներքո գտնվող տարածք է: Նյու Դելին վերջերս ավելի շատ լիազորություններ է փոխանցել նահանգապետին, ով նաև շրջանի գործադիր իշխանության ղեկավարն է: Այս պայմաններում հնարավոր չէ, որ շրջանում գործող կուսակցությունը, եթե անգամ բավականաչափ ձայներ ստանա, ինչ-որ բան անի ինքնավարությունը վերականգնելու խոստումը կատարելու ուղղությամբ»,- ասում է պրոֆեսոր Նուր Ահմադ Բաբան:
Այդուհանդերձ, Բաբան նշում է՝ ինքնավարությանը կողմ թեկնածուների օգտին քվեարկելը ուղերձ պետք է լինի Նյու Դելիի համար: Քաշմիրցիներից շատերը ցանկանում են վերականգնել շրջանի ինքնավարությունը՝ Քաշմիրի սահմանադրությունը, դրոշը և իրավական արտոնությունները: Մոդիի կառավարությունն առայժմ բացառում է նման տարբերակը։
