Նախագահ Ջո Բայդենը մշտապես դիտարկում է Ֆրանսիան որպես իր երկրի ամենաուժեղ դաշնակիցներից մեկը: Դրա մասին նա խոսել էր դեռևս 2022 թվականին՝ Ֆրանսիայի նախագահի առաջին պետական այցի նախօրեին:
Այսօր Ֆրանսիան է հուրընկալում նախագահ Բայդենին՝ Նորմանդիայում Երկրորդ աշխարհամարտի օրերին նոր ճակատ բացելու 80-ամյակի առիթով:
«Նախագահն անհամբեր սպասում է այս շաբաթվա հաջորդ երկու օրերի ընթացքում Նորմանդիա մեկնելուն՝ հարգելու ինչպես դաշնակից, այնպես էլ ամերիկացի զինվորականների մատուցած ծառայությունը, զոհաբերությունն ու խիզախությունը, ովքեր կռվել են այդ օրերին»,- ասել է Սպիտակ տան ազգային անվտանգության խորհրդի ռազմավարական հաղորդակցության համակարգող Ջոն Քիրբին:
Բայդենը ծրագրում է օգտագործել միջոցառումը՝ ընդգծելու անդրատլանտյան միասնության անհրաժեշտությունը Ուկրաինայում ռուսական ագրեսիայի դեմ։ Այստեղ, ըստ վերլուծաբանների, անհրաժեշտ է քաղել դասեր պատմությունից։
«Նորմանդիայում [զորքերի] վայրէջքը [երկրորդ ճակատի բացման համար] արևմտյան դաշնակիցների կողմից ձեռնոցի նետում էր ռազմական առումով ավտորիտար ռեժիմներին՝ պնդելու համար, որ նրանք չեն կարող ուժով փոխել սահմանները: Այս երկրները պարզապես չեն կարող ներխուժման ենթարկվել, և որ նացիստական Գերմանիայի ստեղծած ավտորիտար ռեժիմները, հատկապես ստրկացված ժողովուրդների պարագայում, հրեաների նկատմամբ սարսափելի ճնշումների ուղեկցությամբ, անընդունելի են և ոչ միայն անընդունելի, այլև ենթակա են կործանման»,- ասում է Ռազմավարական և միջազգային հետազոտությունների կենտրոնի ավագ փորձագետ Մարկ Կանցյանը:
Սակայն վերլուծաբանների կարծիքով՝ Ուկրաինայում Բայդենի նպատակների վրա ստվեր է նետում վերջինիս կողմից ջակցությունը այլ հակամարտության, որն էլ ավելի շատ է հեղինակազրկում Բայդենին:
«Թեև պարզ է, որ Ուկրաինան եվրոպացիների համար առաջնահերթություն է, նրանք Բայդենի վարչակազմի քաղաքականությունը Գազայի հատվածում դիտարկում են որպես եվրոպական անվտանգության խաթարում: Ամենից առաջ, դա իսկապես խաթարում է Արևմուտքի վստահությունը ավելի լայն միջազգային հանրության շրջանում և գլոբալ հարավում. միջազգային կանոնների վրա հիմնված աշխարհակարգի մասին ցանկացած խոսակցություն այս փուլում ծիծաղելի է՝ հաշվի առնելով այն, ինչ արել է Բայդենի վարչակազմը»,- պնդում է Քվինսի ինստիտուտի վերլուծաբան Տրիտա Փարսին:
Այս տեսակի բարձր մակարդակի դիվանագիտությունը լավագույն ժամանակներում մարտահրավեր է ցանկացած համաշխարհային առաջնորդի համար:
Ամենավատ ժամանակներում դա կարող է հրահրել հակամարտություն:
Երբ Բայդենը ելույթ է ունենում Ֆրանսիայում գագաթնաժողովներից վեց շաբաթ առաջ, որոնց նպատակն է թուլացնել լարվածությունն ամբողջ աշխարհում, հարց է առաջանում. ի՞նչ ժամանակներում ենք մենք ապրում:
