Լեռնային Ղարաբաղի պատերազմներում որդիներ կորցրած Գոհար Խաչիկյանը սեփական տնից առաջին անգամ չէ փաղչում։ Նրա ուզածը մեծ բան չէ. առանց պայթյունների ձայն լսելու ապրել են ուզում։ Բազմաթիվ ընտանիքների հետ նա ևս այս անգամ արդեն թոռների հետ պատսպարվել է պետական համալսարանի շենքում։