196Օ-ականներին, քաղաքացիական պատերազմից հարյուր տարի անց սեւամորթ ամերիկացիները դեռեւս ենթարկվում էին իրավական խտրականության եւ արժանանում կոպիտ վերաբերմունքի։ Կրոնական գործիչ Մարթին Լյութեր Քինգ Կրտսերն էր, որ հավասար իրավունքների պահանջով, սկսեց ոչ բռնի պայքար, ինչի համար բանտարկվեց մի քանի անգամ։
Այզեյա Լեգեթը իրավաբանության պրոֆեսոր է Վաշինգտոնի Հարվըրդի համալսարանում եւ թեկնածու՝ հարեւան Մերիլենդի նահանգում քաղաքական մի պաշտոնի համար։ Որպես քաղաքացիական իրավունքների երիտասարդ պաշտպան, նա եւս ցուցարարների կողմն էր։ Նա ասում է.
՛՛Ցանկանում էինք փոփոխություն։ Այն այնքան կարեւոր էր հատկապես հարավում բնակվողներիս համար։ Չէ որ չունեինք նույն տեղում սնվելու իրավունք, խտրականությունը տարածված էր դպրոցներում ու պետական մյուս հաստատություններում, ամենուր՝՝։
Մերիլենդում բնակվող Էլզի Քուփերը կարծում է, որ ինքը երբեք չպիտի կարողանար ստանձնել պետական որեւէ պաշտոն, կամ ունենալ հարմարավետ տուն, եթե Մարտին Լյութեր Քինգը ժամանակին չսկսեր այս պայքարը։
Այրիս Քուքի դուստրը Մարտին Լյութեր Քինգի անվան տոնական օրն անց է կացնում աշխատանք որոնելով։ Շատ ամերիկացիների նման, նա բավական երիտասարդ է Մարտին Լյութեր Քինգին հիշելու համար։ Բայց նա զգում է, որ սեւամորթ առաջնորդը մեծ փոփոխություն է իրականացրել իր կյանքում։
Վաշինգտոնի դպրոցներից մեկում, սեւամորթ ու հրեա աշակերտների մի ակումբում, պայքարում են ամեն տեսակի խտրականությունների դեմ։ Նրանք ուզում են, որ Քինգի կյանքը օրինակ դառնա իրենց համար։ Նրանցից Մորիս Վիլկինսն ասում է.
՛՛Նա սովորեցրել է ինձ հասկանալ, որ որեւէ մեկս արտոնյալ չի ծնվում, որեւէ մեկս գերհզոր ղեկավար չի դառնում ուղղակի կախարդանքով՝՝։