Այսօր, երբ Լեհաստանի իշխանություններն արգելում եմ Բելառուսի սահմանին կուտակված փախստականների մուտքը Լեհաստան, 16 աստիճան ցրտի պայմաններում ժամանակավոր կացարանների ջերմության հույսին է մնացել ավելի քան հազար մարդ:
Հիմնականում Իրաքի Քրդստանից այստեղ ժամանած գաղթականները նպատակ ունեն անցնել Լեհաստան, այսպիսով ոտք դնելով Եվրամիության սահման: Սակայն, հայտնվելով բելառուսական թակարդում, նրանք զգում են, որ իրենք դարձել են աշխարհաքաղաքական լարվածության զոհ:
Միգրանտների մեծ մասը ցանկանում է մեկնել Գերմանիա, մյուսները՝ Ֆրանսիա կամ Իսպանիա։ Ոչ ոք չի ցանկանում մնալ Լեհաստանում. Բոլորն ասում են, որ ցանկանում են փախչել աղքատությունից եւ բռնություններից:
Կոնգոյից Դումբիա Լակինան ասում է, որ իր երազանքն է մյուս կողմ անցնելը: ‘’Մեր երկրներում մարդու իրավունքները չեն հարգում’’, ասում է նա։
Արևմտյան երկրները մեղադրում են Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոյին այս ճգնաժամը կազմակերպելու մեջ, որը Եվրամիության կողմից հաստատված պատժամիջոցներին ի պատասխան այստեղ հրավիրեց օտար միգրանտների, որպեսզի այստեղից նրանց մղի դեպի Եվրամիության տարածք:
Միգրանտները, ովքեր փորձել են մտնել Լեհաստան և հարկադրաբար հետ են վերադարձվել, ասում են, որ, չնայած իրենց կրած դժվարություններին, պատրաստ են կրկին փորձել հատել սահմանը անտառապատ տարածքով, որն այժմ անվանում են «ջունգլիներ»:
Բահաշթ Շաքսավան գաղթական է Իրաքի քրդական շրջանից:
«Ես վատ հիշողություններ ունեմ: Մեզ հետ վատ բաներ պատահեցին «ջունգլիներում»: Բայց մենք կմնանք այստեղ, մինչեւ Լեհաստանը բացի սահմանը», ասում է նա։
Սակայն նրանց արդեն իսկ սպառնում է Բելառուսից վտարվելու վտանգը։ Չնայած Բելառուսի իշխանությունները խոստացել էին օգնել միգրանտներին, վտարման գործընթացն արդեն սկսվել է:
Իրաքի Քրդստանից Ֆարհադ Մահամադը պատմում է, թե ինչպես են այստեղ ժամանել զինվորականները, ստիպողաբար վերցրել իրենց անձնագրերը, մարդկանց տարել օդանավակայան եւ հետ ուղարկել իրենց երկրներ:
Գաղթականներն ասում են, որ նախընտրում են այս կացարանները, քան անտառները: Եվ այժմ կանգնել են երկու քարի արանքում. պիտի փորձեն անցնել Եվրամիության տարածք, հակառակ դեպքում պիտի կանգնեն ցրտին զոհ գնալու վտանգի առջեւ: