Հադսոնի ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող Լյուք Քոֆիի այս կարծիքը շարունակում է՝ Ուկրաինայի բանակցություններում Միացյալ Նահանգների հատուկ նախկին ներկայացուցիչ Քուրթ Դուգլասը՝ պնդելով, թե տեղի ունեցածը պարզապես նշանակում է «մոլորեցնել վրաց ժողովրդին»:
«Գրեթե ողջ քարոզարշավի ժամանակ [իշխող]«Վրացական երազանք» կուսակցությունը հայտարարում էր, թե շարունակելու են Եվրամիությանն անդամակցելու Վրաստանի քաղաքականությունը, և կարելի է ասել, որ սա պատճառներից մեկն էր, որի շնորհիվ նրանք այսքան ձայն հավաքեցին, չնայած կեղծիքների մասին բազմաթիվ հրապարակումներին: Այսքանից հետո դուրս գալ ու հայտարել, որ չեն շարունակելու [եվրոպական] ինտեգրումը ու միաժամանակ հայտարարել, որ Եվրոպական Միությունը պետք է դեպի Վրաստան շարժվի և ոչ հակառակը՝ [նշանակում է] մոլորեցնել վրաց ժողովրդին»,- պնդում է նախկին դեսպանը:
Մեկ այլ վերլուծաբան՝ Ջորջ Բուշի անվան ինստիտուտի ներկայացուցիչ Դևիդ Կրամերի կարծիքով՝ Եվրամիությունից հեռանալու ճանաապարհը Վրաստանի իշխանություններն ավելի բաղ էին բռնել, իսկ Վրաստանի վարչապետն այն պարզապես պաշտոնական դարձրեց:
«Սա գալիք է հիմնավորելու ավելի վաղ արված մեր ենթադրությունները, որ «Վրացական երազանքն», իրականում, չէր ցանկանում ստանալ ԵՄ թեկնածու-երկրի կարգավիճակը, որը նրանց շնորհվեց անցած տարի: Եվրոպական խորհուրդը Եվրոպական հանձնաժողովի առաջարկից հետո շնորհում է այդ կարգավիճակը՝ հավաստիացնելով, որ երկիրը պատրաստ է միանալ ԵՄ-ին: Ավելին նրանք ցանկանում էին, որ այդ թեկնածությունը մերժվեր և հետո նրանք այդ ամենը ներկայացնեին իրենց ժողովրդին՝ մատնացույց անելով Եվրոպական միությանը»:
Ըստ վերլուծաբանի՝ ստեղծված իրավիճակի համար «Վրացական Երազանք»-ը մեղադրանքների սլաքը դեպի Արևմուտք է ուղղում, սակայն ստեղծվածի պատասխանատուն հենց ինքն է:
«Այս ամենը իհարկե բողոքի ալիք բարձրացրեց ընդդիմադիր ճակատում, ավելացավ երկրի նոր նախագահի ընտրությունը, ով, կարելի է ասել, ակնհայտ ռուսամետ է և գտնվում է Մոսկվայի գրպանում: Մեր ունեցած ամենամեծ գործիքը սահմանափակումներն են: ԱՄՆ-ն ավելի քան 6,5 միլիարդ դոլլարի ներդրում է կատարել Վրաստանում նախորդ երեսուն տարիներինմ և դա անսահմանափակ հնարավորություն ու ազդեցություն է մեզ տալիս: Իհարկե, վրաց ժողովրդի ընտրությունն է, թե ինչ ուղղություն պետք է ընտրչի Վրաստանը, բայց ԱՄՆ-ն պետք է կանգնի նրանց կողքին, ովքեր իրենց ապագան տեսնում են Արևմուտքի հետ՝ հեռու Ռուսաստանից: Ռուսաստսանն արդեն իսկ օկուպացրել է Վրաստանի տարածքի 20%-ը: Հիմա «Վրացական երազանքի» միջոցով Ռուսասաստանն իր սև գործն է անում Վրաստանում: Եվ հենց այդ կուսակցության առաջին դեմքերը պետք է պատժամիջոցների ենթարկվեն ԱՄՆ-ի կողմից: Եթե մենք դա անեինք մինչև ընտրությունները, ցույց կտայինք, որ չենք ընդունում նրանց գործելաոճը: Այսքանից հետո, եթե պատժամիջոցներ չկիրառենք Իվանիշվիլիի և Կոբախիձերի նկատմամբ, պետք է պարզապես հավաքենք մեր դեսպանությունը ու հեռանանք [Վրաստանից]»,- ասում է Դևիդ Կրամերը:
ԱՄՆ պետքարտուղարության սահմանափակումների համակարգման վարչության նախկին ներկայացուցիչ Դենիել Ֆրիդի կարծիքով՝ ստեղծված իրավիճակի ելքն անորոշ է, ամեն ինչ կախված է վրաց ժողովրդից, չնայած, ըստ վերլուծաբանի, պուտինյան ազդեցության մեխանիզմը ակտիվացել է Վրաստանում՝ փորձելով այն հեռացնել Եվրոպական Միությունից:
«ԱՄՆ-ն կարող է աջակցել վրաց ժողովրդին, ճնշել [Վրաստանի] ղեկավարությանը՝ հարգելու ժողովրդավարական արժեքները: Իվանիշվիլիի դեմ ԱՄՆ-ն սահմանափակումներ է նախապատրաստել: Իհարկե, դրանք դեռ չեն կիրառվել, բայց կարծում եմ՝ այս վարչակազմը կարող է այդ անել մինչ հեռանալը: Գալիք վարչակազմի վերաբերյալ դեռ կսրծիք չունեմ, քանի որ դեռ չգիտեմ, թե Թրամփի վարչակազմը ինչ մոտեցում կորդեգրի Վրաստանի նկատմամբ»,- նշում է Ֆրիդը:
«Հիմա կարևոր է, որ նոր վարչակազմը՝ հստակեցնի, որ չենք փոխելու մեր քաղաքականությունը Վրաստանի նկատմամբ։ Այլ բան չենք կարող անել, քան շարունակել մեր սկզբունքային մոտեցումն այս հարցում»,- ասում է Վրաստսնում ԱՄՆ նախկին դեսպան Քենեթ Սպենսեր Յալովիչը:
«Ցավ ենք ապրում և մտահոգված ենք ցուցարարների դեմ կիրառվող ապօրինի գործողությունների պատճառով: Տեղյակ ենք, որ լրագրողների նկատմամբ բռնի ուժ կիրառելու ավելի քան երեսուն դեպք է տեղի ունեցել» ,- իր հերթին նշում է Amnesty International-ի ներկայացուցիչ Մարի Ստրութերսը՝ պնդելով, թե տեղի ունեցածը պետք է դատապարտվի միջազգային հանրության կողմից:
